druhna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. druhnanie; lm D. druhnahen {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w harcerstwie: określenie członkini tej organizacji, zwykle używane przy zwracaniu się do siebie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
druhna- — *druhna , *druhnaz germ., Adjektiv: Verweis: s. *drukna s. drukna ; … Germanisches Wörterbuch
druhna — ż IV, CMs. druhnanie; lm D. druhnahen 1. «młoda panna, zwykle rówieśnica panny młodej, towarzysząca jej do ślubu» Starsza druhna. 2. «członkini organizacji harcerskiej» Druhno drużynowa! … Słownik języka polskiego
drużbować — ndk IV, drużbowaćbuję, drużbowaćbujesz, drużbowaćbuj, drużbowaćował, drużbowaćowany «być drużbą lub druhną; asystować przy ślubie» … Słownik języka polskiego
drużynowy — drużynowywi przym. od drużyna w zn. 1 Turniej, bieg drużynowy. Punktacja, klasyfikacja drużynowa. Zwycięstwo drużynowe. drużynowy, drużynowa w użyciu rzecz. «komendant, komendantka drużyny harcerskiej» Druh drużynowy. Druhna drużynowa … Słownik języka polskiego
druhnaz — s. druhna ; … Germanisches Wörterbuch
drukna- — *drukna , *druknaz, *druhna , *druhnaz germ., Adjektiv: nhd. trocken; ne. dry (Adjektiv); Rekontruktionsbasis: anfrk., as., ahd.; Hinweis: s. *druknu ; Etymologie: s. ing … Germanisches Wörterbuch
drużka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. drużkażce; lm D. drużkażek, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co druhna w zn. 2. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
